Legnickie Spacery Historyczne

„Dom wieczności. Historia cmentarza żydowskiego”

27 lipca (niedziela), godz. 14

O wyjątkowości cmentarza żydowskiego w Legnicy świadczy fakt, że to jedyna dobrze zachowana dziewiętnastowieczna nekropolia na terenie miasta. Przetrwały tu interesujące nagrobki, przede wszystkim z przełomu XIX i XX w.. które poza oczywistym upamiętnieniem dawnych mieszkańców, obrazują także wielki kunszt legnickich warsztatów kamieniarskich oraz są swoistą historią sztuki w pigułce – głównie dzięki ówczesnej stylistyce: historyzmu, eklektyzmu i secesji. W XIX w. nastąpiła szybka asymilacja społeczności żydowskiej w duchu kultury niemieckiej, dlatego legnicki cmentarz żydowski wykazuje duże podobieństwo do cmentarzy ewangelickich czy katolickich z tamtego okresu. Równocześnie posiada cechy, które jednak akcentują jego odrębność kulturową, choćby poprzez symbolikę. Nagrobki z okresu powojennego nie posiadają tak dopracowanych form, ale są śladem licznej społeczności polskich Żydów, którzy mieszkali w Legnicy po 1945 roku. W języku hebrajskim, cmentarz jest metaforycznie określany jako „bet olam” czyli dom wieczności. Jaki jest legnicki dom wieczności, będzie można odkryć podczas spaceru.

Wstęp limitowany. Wejściówki będą do pobrania w kasie Muzeum Miedzi w Legnicy od

Spacer prowadzi prowadzi Piotr Piluk, publicysta i dokumentalista realizujący własny projekt „Ślady obecności” (od 1989). Był działaczem TSKŻ oraz redaktorem „Słowa Żydowskiego” w Warszawie, stypendystą YIVO Institute for Jewish Research w Nowym Jorku i Goethe Institut w Berlinie. Współpracę z legnickimi instytucjami kultury rozpoczął od Festiwalu „Europa bez granic” (Centrum Sztuki – Teatr Dramatyczny, 1996). Przygotował też wystawę fotograficzną „Dom wieczności. Cmentarz żydowski w Legnicy” (Begegnungsstätte Alte Synagoge w Wuppertalu, 1998i Muzeum Miedzi, 1999). Pisał dla legnickiej prasy, m.in. „Konkretów”. W latach 2016-2021 pracował jako dyrektor produkcji w Pietrucha Manufacturing Philippines Inc.